En dan word je opeens 40 jaar, heb je eigenlijk alles wat je hartje je begeerd, goede gezondheid, een lieve dochter, een fijn leven en een dak boven je hoofd. Wat kun je jezelf dan nog cadeau geven wat waardevol is maar niet in waarde uit te drukken is:
Een herinnering om nooit te vergeten.
Met die gedachte ben ik op zoek gegaan voor het perfecte cadeau aan mezelf. Wie ben ik? Een hard werkende alleenstaande part-time-vader, die eigenlijk zijn hele leven getennist heeft en tot op de dag van vandaag geniet van sporten en graag gezond leeft. Tennis lukt helaas niet meer i.v.m. een vervelende blessure aan m’n schouder. Maar padel heeft samen met goede tennisvrienden van vroeger die leegte weer ingevuld. Verslaafd worden aan een sport is wat dat betreft ook wel gebeurd, en dat is padel geworden.
Reizen, de zon, lekker eten en sporten zijn de kleine dingen in het leven wat ik graag doe, dus hoe leuk leek het mij om die elementen te combineren in de kerstvakantie. Via Padel Pirates, die me goed wisten te vinden via digitale kanalen, was het idee geboren om naar Spanje te gaan om te padellen. Dit wilde ik samen met vrienden doen, maar door allerlei verplichtingen in de kerst vakantie wist ik al snel dat áls ik het wilde doen, ik alleen op reis zou gaan. En zo geschiede!
Na ontzettend fijn geholpen te worden door, a-guy-called-Guido van Padel Pirates, was hotel en een pittig trainingsschema op maat snel geregeld en hoefde ik alleen nog een vliegticket naar Sevilla te boeken. En ja hoor, het fijne hotel, de zon en het lekkere eten had ik snel gevonden, het trainen zou een dag na mijn aankomst gaan beginnen.
Op dag één werd ik voorgesteld aan Alé Gomez, een van Sevilla’s top trainers aldaar, die zo attent was mij een aantal dagen voor mijn trip al te appen om kennis te maken en de trainingen af te stemmen. Maar ook om me te voorzien van reistips als ik eenmaal in Sevilla aan zou komen. Zijn gulle lach en hartelijke Spaanse welkom was een om niet te vergeten, maar al snel stond ik op de baan om elke dag 2 uur hard te trainen.
Ik had er voor gekozen om 5 privé trainingen van elk 2 uur te doen. En hoe fit ik ook dacht te zijn, dat is hard werken, maar als je echt van ’t spelletje houdt, zo ontzettend leuk! Dan te bedenken dat het dagelijks 20 graden was en de zon scheen, in januari! Tijdens de trainingen kwam alles aan bod, de basis: na 20 minuten heb ik mezelf een andere backhand laten aanmeten en leerde ik volleren als een echte padeller. De muren: of zoals ze ’t daar noemen “solve the wall”, uit iedere positie de bal aanvallend of verdedigend terug slaan als de bal via de muur gespeeld moet worden. Smashen: De welbekende bandeja en vibora. Tactieken: wanneer val je aan, wanneer verdedig je en wanneer speel je welke bal een lob of chiquita. Sparren: met behulp van goede bekenden van Alé werden er sparringspotjes gespeeld in verschillende vormen. King of the court: een veel gespeeld ‘toernooitje’ dat we hier in Nederland ook veel spelen, maar dan met allemaal Spaanse ervaren spelers. Hierbij moet ik wel bekennen dat ik met m’n neus in de boter viel. Een aantal Spaanse (oud)top 50 spelers deden mee waaronder de nummer één van Spanje t/m 18 jaar Santi Pineda (onthoudt deze naam!). Je kunt je voorstellen dat je je dan als Hollander ontzettend klein voelt tussen deze grootheden. Maar ik kreeg te kans om de zware trainingen van Alé in de praktijk te testen, the Spanish way.
En zwaar was het, elke dag 2 uur trainen - en daarna koos ik er voor om in het geweldige sport complex van Galisport Happiness Club nog een uur een herstel- of krachttraining te doen – voel je wel. Maar wat was het heerlijk om dan de rest van de dag te ontspannen, wandelen, fietsen, de stad te bekijken en lekker (en vooral heel veel) tapas te eten.
Deze vakantie was alles behalve een feest- en zuipfestijn, en dat zou ook niet kunnen met bij elkaar 10u padel training en 5 uur extra fysieke training in de gym. Een week lang leven als een (top)sporter betekende dus ook goed rusten en ontspannen, veel slapen, goed eten en jezelf goed verzorgen. Ik had simpelweg het einde van de week niet gehaald als ik dit niet gedaan had. Maar wat heb ik hier van genoten om dit een week lang te mogen doen.
Sevilla was overigens een bewuste keuze om daar heen te gaan, via vrienden en familie kreeg ik Sevilla getipt om daar te verblijven, het is een prachtige, oude maar veelzijdige stad waar je je in je eentje ook niet hoeft te vervelen. Strandweer was het nog niet, dus Malaga en Marbella vielen daarom af, al moet ik zeggen dat ik ook daar goede verhalen over hoor.
Was het een geslaagd cadeau aan mezelf? Zonder meer! Dagen, weken en maanden erna spreek ik er nog graag over met vrienden, collega’s en bekenden. Mijn padelspel heeft een enorme boost gekregen en ben als oud tennisser nu écht aan het padellen. (en ja, daar zit een groot verschil tussen). Fysiek was het uitdagend te noemen, maar na wat herstel in Nederland heeft dit ook conditioneel veel met me gedaan!
En nu? Ik blijf er met een grote lach op terug kijken, ik speel nu nog meer en met veel meer plezier padel in Nederland. Ik leer mijn vrienden wat ik in Spanje geleerd heb en verras vriend en vijand op de baan, want die hebben vooral de les “solve-the-wall” gemist.
Ik zit er al over na te denken wanneer ik weer zal gaan…
David Busby
12 maart 2023, Almere